زمان و مدیریت آن

 زمان گران قیمت ترین کالائی است که انسان در زندگی دارد. اصلا زندگی یعنی زمان. زندگی یعنی حرکت بر بستر زمان. ارزش هر کار و کالائی 

هم با زمانی که صرف انجام و یا تولید آن شده است سخنجیده می شود.

زمان و جزر و مد دریا هرگز منتظر کسی نمی مانند. زمان زندگی و پول است. وقتی زمان را تلف می کنیم، زندگی و اندوخته هایمان را از دست می دهیم. عمر انسان شبیه یک حساب بانکی است که دائما در حال تنزل است.

رئیس جمهور یک کشور و یک فرد بسیار معمولی زمان یکسانی دارند. آنها هر دو 24 ساعت در شبانه روز در اختیار دارند. بی ارتباط با سن و موقعیت اجتماعی و تحصیل و تخصص، همه انسان ها زمان های برابری دارند.

همان گونه که ماسه های ریز از لابلای انگشتان شما می ریزند زمان هم از دست می رود. برنده آن فردی است که از زمان به شکلی مفید و فعال استفاده می کند. زمان همیشه به جلو می رود و هرگز به عقب بر نمی گردد.

مسیر زمان یکطرفه است. به همین دلیل نمی توان به گذشته برگشت و اشتباهات را تصحیح کرد و یا از زمان دوباره استفاده کرد. زمان آنگاه که ما در شادی هستیم زود می گذرد و زمانی که به کارهای روزانه مشغولیم دیرتر سپری می شود